Cuda Panie Dzieju....

No i jak opowiadamy, że Wieśniakowo jest miejscem magicznym. Oazą spokoju i życia. Przystanią dla zmęczonych i twórczych. Wieśniakowo wabi, kusi, przyciąga, uzależnia. 

Kto raz sie tu znalazł, zechce wrócić. Kto raz zobaczył zachód słońca, będzie chciał zobaczyć jego wschód. 

Wieśniakowo mówi- Gościu, siądź pod mym liściem... Możesz wybrać. Liść wierzby, jabłoni, jesionu, klona, świerku, orzecha.... 

I ten zew usłyszały.... Pieczarki...

I tak sobie przycupnęły na łące.... 

No to jest jakaś magia... Nieprawdaż? 

Same to miejsce wybrały. Nikt im nie pomagał. Chciały, to teraz tutaj są... I js zjemy...