Wielki w nas żal, że nie pokażemy Jej Wieśniakowa. Że nie posadzimy z nią Jej drzewa owocowego.
Jednak w tej Wieśniakowskiej Ciszy, w tym Wieśniakowskim Spokoju i Atmosferze znajdziemy miejsce dla wspomnienia Natalkowego. Zaprosimy Rodziców Natalki do Wieśniakowa. Pokażemy to miejsce. Pobędziemy z nimi wspominając Natalkę składającą cierpliwie serduszka origami...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz